Η Πάργα

Η Πάργα σήμερα

Η γραφική κωμόπολη της Πάργας βρίσκεται στα Βόρειο-δυτικά παράλια της Ελλάδος, και βρέχεται από το Ιόνιο πέλαγος. Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά, με χαρακτηριστικό τα πολύχρωμα σπίτια της και τα σοκάκια της που οδηγούν στο λιμάνι.
Δεξιά στην είσοδο του λιμανιού της Πάργας, επάνω σε έναν βράχο-ακρωτήρι, δεσπόζει το Ενετικό κάστρο, που χωρίζει τον όρμο της Πάργας από τον όρμο της διπλανής φημισμένης παραλίας του Βάλτου. Αριστερά το νησάκι της Παναγίας (με τα ερείπια από το Γαλλικό Κάστρο) που προστατεύει το λιμάνι από τον Νοτιά και οι σκορπισμένοι βράχοι, συνθέτουν το τοπίο και της χαρίζουν μια ξέχωρη ομορφιά.

Οι δαντελωτές και οργανωμένες παραλίες της Πάργας βρίσκονται σε τόσο μικρή απόσταση η μία από την άλλη, που μπορείτε να τις επισκεφτείτε όλες την ίδια μέρα.
Οι επιλογές του επισκέπτη πολλές, από μια γρήγορη βουτιά, με φόντο το νησάκι, στην κεντρική παραλία “Μπροστά Κρυονέρι” ή μόλις τριακόσια μέτρα μακριά πίσω από τον λόφο του Αγ Αθανασίου στο “Πίσω Κρυονέρι”, αν σας αρέσει να εξερευνείτε τον βυθό και να ψάχνετε για βότσαλα. Πιο κοσμοπολίτικες οι μεγάλες παραλίες του Βάλτου και του Λίχνους με δυνατότητες ψυχαγωγίας με τα θαλάσσια σπορ και διασκέδασης στα γεμάτα ζωή παραθαλάσσια εστιατόρια και μπαρ.

Τέλος, εάν οδηγήσετε κατά μήκος της ακτογραμμής, θα βρείτε σίγουρα πολλά κολπάκια και γραφικές παραλίες για να περάσετε μια ήσυχη, ίσως και μόνοι σας, μέρα ηλιοθεραπείας! Το πράσινο τον ελαιώνων που φτάνει μέχρι την άμμο μαζί με το μπλε της θάλασσας θα σας γαληνέψει και θα χαλαρώσετε στην ξαπλώστρα σας. Εάν σας αρέσουν οι περίπατοι, μπορείτε να περιπλανηθείτε στα σοκάκια του ιστορικού κέντρου να χαζέψετε στα μαγαζιά, να δείτε τους ντόπιους στην καθημερινότητά τους.

Μια βόλτα στο κάστρο επιβάλλεται αν σας αρέσει η ιστορία ή οι φωτογραφίες. Μπορείτε επίσης, να ακολουθήσετε τα μονοπάτια στους ελαιώνες που οδηγούν σε βουνοκορφές με μοναδική θέα.

Αν και στην ηπειρωτική Ελλάδα λόγο της γεωγραφικής θέσης της μοιάζει με νησί και έτσι οι βάρκες, παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στη τουριστική ζωή της Πάργας. Παίρνοντας ένα βαρκάκι από την προβλήτα, μπορείτε να επισκεφτείτε τις κοντινές παραλίες με έναν διαφορετικό και ξεκούραστο τρόπο (γλιτώνοντας το περπάτημα!). Από το ίδιο σημείο καραβάκια ξεκινούν ημερήσιες εκδρομές για τους Παξούς, Αντίπαξους και την Κέρκυρα.
Η Πάργα γνώρισε τον τουρισμό από την δεκαετία του 60 , όταν στην παραλία του Βάλτου, λειτούργησε το Γαλλικό Club Mediterranee και έγινε προορισμός για Έλληνες και Ιταλούς επισκέπτες. Τις τελευταίες δεκαετίες, εξελίχτηκε ως ένας από τους πιο αγαπητούς προορισμούς των ευρωπαίων τουριστών στην δυτική Ελλάδα, την προτιμούν για την φυσική ομορφιά της και για τις υπηρεσίας φιλοξενίας που προσφέρει.

Ιστορική αναδρομή

Πολλές σελίδες έχουν γραφτεί για την ιστορία της Πάργας. Παρακάτω, μπορείτε να βρείτε τις σημαντικότερες στιγμές.

Χτισμένη στην θέση που ο Πτολεμαίος και ο Πλούταρχος τοποθετούσαν την αρχαία Τορύνη, για πρώτη φορά την αναφέρει με αυτή την ονομασία ο Ιωάννης Καντακουζηνός το 1387, σαν μια από τις κυριότερες πόλεις της Ηπείρου και έτσι αποδεικνύεται ιστορικά, ότι η Πάργα υπήρχε ως οικισμός από τους βυζαντινούς χρόνους.

Ο πληθυσμός της πόλης αυξήθηκε και την ίδια εποχή, το 1401, οι κάτοικοί της ήρθαν σε συμφωνία με τους Νορμανδούς και έχτισαν με την βοήθειά τους το πρώτο φρούριο της πόλης, για να προστατευθούν από τις επιθέσεις και επιδρομές πειρατών και ληστών.

Στην συνέχεια ακολουθεί την πορεία των Επτανήσων και από το 1401 η πόλη βρίσκεται κάτω από την διοίκηση και την προστασίας της Βενετίας μέχρι το 1797.

Κατά τη διάρκεια της βενετικής διοίκησης, η Πάργα οχυρώνεται καθώς χτίζεται το κάστρο της, γίνεται εμπορικό κέντρο (στο Βάλτο σώζεται ακόμα η Ντογκάνα, δηλαδή το Τελωνείο της εποχής), αποκτά προνόμια, αυτοδιοίκηση και αναπτύσσεται οικονομικά.

Παράλληλα, οι Βενετοί επιδοτούν τη φύτευση του ελαιώνα, με αποτέλεσμα ένα σημαντικό μέρος των Παργινών ακόμη και σήμερα, να ασχολούνται με την παραγωγή ελιάς και λαδιού

Από το λιμάνι της Πάργας εφοδιάζονταν οι Σουλιώτες με τρόφιμα και πυρομαχικά για τον αγώνα τους ενάντια στον τύραννο, στο κάστρο της Πάργας κατέφευγαν όταν αναγκάζονταν προσωρινά να εγκαταλείψουν το Σούλι.

Η φυγή των Παργινών (1819)

Tο 1797 πέρασε από ενετική σε γαλλική κυριαρχία και το 1814 σε αγγλική. Οι Άγγλοι όμως, και ο τότε αρμοστής Ιονίων νήσων Τόμας Μέτλαντ, την πούλησαν με συνθήκη στις αρχές του 19ου αιώνα στον Aλή Πασά, ο οποίος για χρόνια την πολιορκούσε και δεν μπορούσε να την κατακτήσει. Είχε φτάσει μάλιστα στο σημείο να κατασκευάσει το κάστρο της Ανθούσας σε ύψωμα πάνω από την Πάργα για να πολιορκεί συνεχόμενα και να ελέγχει την πόλη. Τελικά όσα δεν κατάφερε ο Τουρκαλβανός άρχοντας με τον επί σειρά ετών πόλεμο, το κατάφερε με ένα πλούσιο αντάλλαγμα προς τους Άγγλους. 150.000 λίρες ήταν το ποσόν της εξαγοράς.

Τότε, το 1919, ημέρα Μεγάλη Παρασκευή, περίπου 4.000 Παργινοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να γίνουν πρόσφυγες στα Επτάνησα. Αφού προηγουμένως έσκαψαν τους πατρικούς τάφους, πήραν τα κόκαλα των προγόνων τους που τα έκαψαν στη πλατεία της αγοράς για να μη βεβηλωθούν από τους Αλβανούς που εγκαταστάθηκαν στη συνέχεια στη περιοχή, το απόγευμα της ίδιας ημέρας επιβιβάστηκαν σε πλοία και πέρασαν στη Κέρκυρα, παίρνοντας μαζί τους την στάχτη από τα καμένα κόκκαλα, χώμα της πατρικής γης, και από τις εκκλησίες τις εικόνες και τα εκκλησιαστικά σκεύη.

Έτσι η Πάργα ήταν η τελευταία πόλη του ηπειρωτικού ελλαδικού χώρου που πέρασε σε τουρκική κατοχή.

Η συλλογική μνήμη έχει διασώσει το θρήνο τους και τη φυγή τους προς την Κέρκυρα ως ένα σημαντικό και τραγικό γεγονός στην ιστορία της πόλης όπως περιγράφεται στο δημοτικό τραγούδι.

Τρία πουλιά απ' την Πρέβεζα διαβήκανε στην Πάργα. Το 'να κοιτάει την ξενιτιά, τ' άλλο τον Aϊ-Γιαννάκη, το τρίτο το κατάμαυρο μοιριολογάει και λέει: «Πάργα, Τουρκιά σε πλάκωσε, Τουρκιά σε τριγυρίζει. Δεν έρχεται για πόλεμο, με προδοσιά σε παίρνει. Βεζίρης δε σ' ενίκησε με τα πολλά τ' ασκέρια*. Έφευγαν Τούρκοι σα λαγοί το παργινό τουφέκι, κι οι Λιάπηδες* δεν ήθελαν να 'ρτουν να πολεμήσουν. Είχες λεβέντες σα θεριά, γυναίκες αντρειωμένες, πότρωγαν* βόλια για ψωμί, μπαρούτι για προσφάγι. Τ' άσπρα* πουλήσαν το Χριστό, τ' άσπρα πουλούν και σένα Πάρτε, μανάδες, τα παιδιά, παπάδες, τους Αγίους. Άστε, λεβέντες, τ' άρματα κι αφήστε το τουφέκι, σκάψτε πλατιά, σκάψτε βαθιά όλα σας τα κιβούρια*, και τ' αντρειωμένα κόκαλα ξεθάψτε του γονιού σας. Τούρκους δεν επροσκύνησαν, Τούρκοι μην τα πατήσουν

Η απελευθέρωση (1913)

Το 1913 η Πάργα εντάσσεται στο Ελληνικό κράτος. Πολλοί Παργινοί επιστρέφουν στον τόπο τους μετά την απελευθέρωση, 23 Φεβρουαρίου του 1913.

Το 1930 με την ακολουθεία ολόκληρου του στόλου του πολεμικού μας ναυτικού, η φρεγάτα Έλλη επαναπτρίζει τα ιερά κειμήλεια των Παργινών από την Κέρκυρα.

Σήμερα βρίσκονται στο εκκλησιαστικό μουσείο του Αγίου Νικολάου στην Πάργα, όπου μπορεί ο καθένας να επισκευθεί και να θαυμάσει τα εκθέματα του μουσείου.